Kurmacayla gerçeğin içiçe geçtiği, birbirine karıştığı öyküler bunlar. Daha ilk baştan yazarın iç sesi "Ey Aras" diye seslenip onu gerçeğe çağırıyor ve yazar öyküsünün içine böylece katılıyor. Yazar öykülerinin merkezinde duruyor hep ve bütün öyküleri birkaç ilmekle birbirine bağlıyor. Adeta kutsal bir mekana dönüşmüş bir barda başlayan, gelişen ve bir diğerinin başlamasına olanak tanıyan bu öykülerde, romanın da, öykünün de sınırlarının belirsizleştiği yeni bir okuma alanı bulacaksınız."...roman yazıcılarının yalnız Amerikalı 'bestseller' yazarlarından değil, savaş sonrasının uzun refah yıllarına karşın hala kültürlü bir Avrupalı yüze sahip olmadığını yavaş yavaş anlayan bir şehirde, çoktan Avrupalı olmuş, bir edebi kişilikten, Berlinli bir Türk'ten de öğrenecek çok şeyleri olmalıdır."- Reinhard Knodt / Süddeutsche Zeitung"Aras Ören'in romanları: İmgesel anlatımın bir patlaması."- Nurenberger Zeitung-