Şiir Kültür ve Edebiyata Dair Denemeler

Mehmet Nuri Parmaksiz, siir, kültür ve edebiyata dair bütün birikimini; Siir’den Post-Modernizm’e, Gönül’den Türk Edebiyatinda Mektup Gelenegi’ne, Imge’den-Mevlânâ’ya, Cahit Sitki'dan Yahya Kemal'e kadar çesitli konulardaki denemelerini sizlerle paylasiyor. Geçmis ve biz. Kültür deryâsi içinde akintiya karsi kürek çekmeye çalisan san’atçi. Iki yüzyili asan bir “batililasma” filminin oyunculari olan sâir ve yazarlar. Gelenege karsi çikanlar bâzen onu yikmaya ve baski altin almaya çalisanlar; ne yaparlarsa yapsinlar ondan ve etkilerinden kurtulamazlar. Gelenegimiz bizim karakterimizdir. Onu inkâr, sahsiyetimizi inkârdir. Siirimizde yapilmasi gereken, gelenegin yasadigimiz çaga göre yorumudur. Günümüz siiri gelenegi çagdas tarzda yorumlayacak sâirleri bekliyor. Ne mutlu bu yolda çalisan sâir ve san’atçilara. Hayâtimizin girift bir çikmaza girdigi, eysânin insan hayâtina bu kadar çok tesîr ettigi su devirde, ikilemler içerisinde kalan insanlarin mutlu olmak için kurdugu hayâller bu dünyâdan çok uzakta… Ask, seni târif edebilmek ne mümkün ve hangi sözcüklerle seni anlatmaya kalksam kelimeler kifâyetsiz kalir. Süveydâ, ne yücesin. Aska mukavemet edebilecek kadar güçlüsün. Sen olmasaydin aski nerede yasatacaktik? Insani var eden üç kuvvet varmis: “Akil, nefs ve gönül.” Bu üç güçten ikisi, mütemadiyen bir harp hâlinde “gönül” kalesine sâhip olmaya çalisirmis. Ona hâkim olan, “kalp diyârinin” efendisidir; seni tanimlamak, aski çözmek demektir. Sen, askla varsin; seni asksiz kilmak, dermânsiz kilmakla müsâvidir. Sen askta açarsin, ask sende açar. Sen, güllerin sultânisin; her âsigin ulasmak istedigi son noktasin.