Ben Ol Da Gör

Karanlığı dinliyordum. İçinde geçmişime dair hiçbir şeyin olmadığı bir karanlığı. Yeni bir öyküye başlayabilmem için hediye edilmiş mis kokulu bir defter gibiydi gece. Oysa parmak uçlarımda kalemimi değil, bir iki gün içinde üzerimize zimmetleneceğini birbirlerinden duyduğum dört buçuk kilo ağırlığındaki bir silahın soğuk demirini duyuyordum daha şimdiden. Daha önce, Defter ve Çikolata, İlkyazıların Anısıyla adlı kitaplarıyla adını duyurmuştu Seyit Göktepe. Ben Ol da Gör, birbirine rahatça eklemlenen, peşi sıra okunduğunda yeniden bütünlenen öykülerden oluşuyor - sevgiyi, ölümü, bağlılıkları dokuyup nakışlayan öykülerden. Seyit Göktepe, hayatın tam göbeğinden çekip aldığı kimi zamanları, duyguların hassas tartılarında ağırlandıktan ve tortulmasını bekledikten sonra, kendine ait, samimi ve temiz bir dille yeniden kuruyor.