"Bakın işte, şimşeğin habercisi benim ve buluttan düşen ağır bir damlayım. Bu şimşeğin adı ise; Üstüninsan."Zerdüşt bu sözleri söyleyince yeniden halka baktı ve sustu. "Dikilmiş duruyorlar orada," dedi gönlünce, "İşte gülüyorlar; anlamıyorlar beni, bu kulaklara göre ağız değilim ben""Gözleriyle işitmeyi öğrensinler diye kulakları patlatmak mı gerek önce? Yalnız kekemeye mi inanırlar yoksa?Bu kitap Üstüninsan olma yolunda yıllar öncesinden gelen mesajları anlayarak yaşamak isteyenlerindir.