Eski Anadolu Türkçesiyle Yazılmış Mi‘rac-name (Dil Özellikleri-Metin-Dizin)

Eski Anadolu Türkçesi devri, Anadolu Selçuklularının son devirlerini, Beylikler devrini ve imparatorluk haline gelmeden önceki Osmanlı devrini içine alır. Bu dönem eserlerinde Arapça ve Farsçaasıllı kelimeler bulunmakla birlikte, genellikle sade bir Türkçe kullanılmıştır. Bu devre ait metinlerin dil açısından incelenmesi hemdil tarihi hem de sözlük bilimi açısından çok önemlidir.Yüzyıllar boyu farklı milliyetlere sahip Müslümanlar tarafındanMi’râc hadisesini anlatan eserler kaleme alınmıştır. Türk edebiyatındada bu hadiseye sıklıkla yer verilmiş, hem mensur hem de manzumeserler yazılmıştır. Bu hadise etrafında müstakil eserler kalemealındığı gibi, eserlerin içinde bölümler halinde de mi’râc hadisesineyer verilmiştir.Üzerinde çalışma yapılan metin, Eski Anadolu Türkçesidöneminin ses özelliklerini bünyesinde bulunduran mensur bir mi’racnâmedir.Süleymaniye Kütüphanesi Özel bölüm 297.9 numarada“Mi’râc-ı Muhammed (s.a.v)” ismiyle kayıtlı bulunmaktadır.Çalışma sonucunda metin ilim dünyasına tanıtılmış,dönem dil özellikleri ve söz varlığı tespit edilerek bu saha çalışanları ile sözcük bilimi için kaynak oluşturulmuştur.