"Basit bir köpek dalaşı elli yıllık kini alevlendirdi: 3 ölü"; "Babasını öldüren üvey kardeşini jandarmaların önünde vurdu"; "Mezrada kan davası: 12 ölü"; "Köln'de Türk usulü infaz"... Gazete okurları için kan davaları ne yazık ki hala sıradan sayılabilecek bir haber. Yetmiş yılı aşan Cumhuriyet yönetimine rağmen "öc almak", "kanı kanla yıkamak", "adaleti kendi elleriyle yerine getirmek" adeti ülkemizin birçok yerinde toplumsal meşruiyetini koruyor. (...) Siyasal bilimci ve hukuk sosyoloğu Artun Ünsal, Türkiye'de ve dünyada ilk kez, cezaevlerinde kan gütme suçlusu mahkumlar arasında gerçekleştirdiği alan araştırmasının bulgularını değerlendiriyor. Az gelişmişlik ve yetersiz devlet yönetimi kıskacında doğup büyüyen, görünürde "intikamcı" aslında "kurban", kan gütme faillerinin gerçek dramını, sosyo-ekonomik, kültürel ve siyasal ortamlarından soyutlamadan açıklıyor. Daha önce "La Vendetta-Tuer Pour Survivre" adıyla Fransa'da yayımlanan bu araştırma, çok boyutlu bakış açısıyla Batı'da da yankı uyandırmıştır. "Le Monde (15. 4. 1991): Anadolu Vendettası" - "Artun Ünsal'ın istatistikler ve sosyo-ekonomik yaklaşımların eşlik ettiği yapıtı, gene de bir polisiye roman gibi okunuyor; çoğu zaman trajik günlük yaşamdan alınan çarpıcı örneklerle o denli dolu ki..." "L'Express (21. 2. 1991): Kısas" - "Batılı analizciler ve kartezyenlerin, bu kitap gibilerinden yeterince okumadıklarını sanıyoruz. Türkiye'de kan davası konusunda yazarın gerçekleştirdiği bu çok zengin veriler içeren sosyolojik anketin önemi, Anadolu köylüsünün çok ötelerine taşıyor..." "Le Point (1. 2. 1991): Anadolu"- "'Ekmeğini alanın canını al'. Bu Sicilya atasözü Türk atasözü de olabilir. Artun Ünsal, Yılmaz Güney'in "Yol" filminde çizdiği Anadolu'nun intikamcı ve acımasız dünyasını açıklıyor. Bir roman gibi okunan, kültürle yoğrulmuş bir sosyoloji çalışması."